نجات صنایع روغنکشی با مدیریت واردات دانه‌های روغنی
تولید دانه‌های روغنی به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های مسئولان نیز به پایین‌ترین حد خود در سال‌های اخیر رسیده است و خرید تضمینی دانه‌های روغنی از کشاورزان به‌تنهایی مشکلی را حل نمی‌کند. به عقیده کارشناسان باید از تمام زنجیره صنایع روغن از جمله کارخانه های روغنکشی حمایت شود. در شرایط فعلی تنها راه نجات صنایع روغنکشی کشور، علاوه بر طرح‌های طولانی‌مدت تولید دانه‌های روغنی، وضع تعرفه‌های مناسب بر کنجاله و روغن وارداتی است زیرا تعرفه پایین کنجاله و روغن نسبت به دانه‌های روغنی باعث کاهش واردات دانه‌های روغنی و درنتیجه رکود صنایع روغنکشی در کشور می‌شود. با این وجود کارشناسان هشدار می‌دهند که در سال آینده احتمال دارد قیمت کنجاله در بازار‌های جهانی پایین باشد ،از این رو دولت باید با افزایش تعرفه کنجاله مانع از واردات بیش از حد و رکود کارخانه‌ها شود.
برای شکوفایی صنایع روغنکشی باید تعرفه کنجاله و روغن خام افزایش یابد
یک کارشناس صنایع روغن کشی در گفتگو با «کسب‌وکار» درباره واردات کالاهای مرتبط با زنجیره روغنکشی کشور گفت: واردات تا حد امکان باید به‌صورت دانه‌های روغنی انجام شود تا به تولید ارزش افزوده و همچنین ایجاد اشتغال کمک بیشتری شود. وی در ادامه گفت: در حال حاضر 84 هزار تن سویا و 46 هزار تن کلزا در کشور تولید می‌شود که برای ظرفیت عظیم کارخانه‌های روغنکشی بسیار پایین است. درنتیجه برای جلوگیری از ورشکستگی این کارخانه ها دولت باید راه واردات دانه‌های روغنی را تسهیل کند. وی افزود: دولت در ابتدای امسال تعرفه کنجاله و روغن خام را 3 درصد افزایش داد و این گام مفیدی بود و برای نخستین‌بار قیمت کنجاله بالاتر از قیمت دانه‌های روغنی قرار گرفت. هرچند پیش‌بینی می‌شود که در سال آینده به دلیل کاهش جهانی قیمت کنجاله دوباره قیمت آن به زیر قیمت دانه‌های روغنی برگردد. این مسئله مدیریت دولتمردان را می‌طلبد که با وضع تعرفه‌های مناسب بازار را مدیریت کنند.
رسیدن به خوداتکایی ۷۵ درصدی در
یک برنامه کارشناسی شده
وی ادامه داد: درباره تولید دانه‌های روغنی نیز ما به‌دنبال خودکفایی نیستیم. بلکه باید به خوداتکایی رسید. دستیابی به این هدف در کوتاه‌مدت امکان‌پذیر نیست و برای رسیدن به خوداتکایی ۷۵ درصدی در تولید دانه‌های روغنی یک برنامه کارشناسی و استراتژیک در بلندمدت لازم است. دانه روغنی یک گیاه صنعتی است و مثل گندم، قابلیت انبارداری ندارد بنابراین به محض تولید باید فرآوری شود. تولید دانه‌های روغنی و خوداتکایی در آن راه رسیدن به امنیت غذایی است. در تولید دانه‌های روغنی حتما باید وضع موجودمان را ارزیابی و در زنجیره تولید دانه‌های روغنی به کاهش تولید ضایعات کلزا دقت کنیم.
تنها 5 درصد دانه‌های روغنی مورد نیاز در کشور تولید می‌شود
اکبر سبقتی، دبیر انجمن روغنکشی نیز درباره تولید دانه‌های روغنی در کشور گفت: تنها 5 درصد دانه‌های روغنی مورد نیاز در کشور تولید می‌شود. از طرفی قیمت تمام شده تولیدات کشاورزان ما نسبت به سایر کشورها بالاتر است و مسئولان نیز حمایت لازم را از تولیدکنندگان نمی‌کنند. در بسیاری از کشورها به صادرکنندگان دانه‌های روغنی و محصولات آن یارانه‌های صادراتی اعطا می‌کنند و این خود باعث کاهش قیمت تمام شده آنها و افزایش توان رقابت تولیدکنندگان دانه‌های روغنی آن کشورها می‌شود. البته کشاورزان نیز باید با استفاده از بذرهای مناسب و رعایت سایر مسائل فنی با افزایش تولید در مقیاس سطح قیمت تمام شده محصولات خود را رقابتی کنند.کشت متناوب کلزا با گندم برای تقویت خاک و جلوگیری از فرسایش آن در دنیا ثابت شده، ضمن اینکه تناوب کشت این محصول با گندم، افزایش راندمان در عملکرد گندم ایجاد می‌کند. مسئولان در سال‌های اخیر همیشه به فکر تنظیم بازار بوده‌اند و در این روند تولیدکنندگان اعم از کشاورزان و صنایع روغنکشی به فراموشی سپرده شده‌اند، درحالی که قیمت‌های تولید داخلی دانه‌های روغنی نسبت به قیمت‌های جهانی بیشتر است، هرساله به‌جای افزایش راندمان تولید، فقط نرخ تضمینی محصولات کشاورزی افزایش می‌یابد و چون توسط سیاست‌های تجاری حمایت مناسبی صورت نمی‌گیرد، بر مشکلات افزوده می‌شود.