زن خیاط افغانستانی که بازاریاب شد
به گزارش فارس به نقل از پایگاه خبری «اوراسیا نت»، «کامله صدیقی» در سن ۱۹ سالگی درست زمانی که طالبان «کابل» را تصرف کرده بود، برای حمایت از خانواده و همسایه های خود، مخفیانه خیاطی می‌کرد.
این گزارش با اشاره به اینکه در این دوره زنان از رفت‌و‌آمد در خیابان‌ها منع شده و آنها مجبور بودند از کار کردن دست بکشند، نوشت: در روزهای آخر حکومت طالبان بر افغانستان، ۱۵۰ زن برای صدیقی کار کرده و از وی حقوق دریافت می‌کردند.
اوراسیا نت نوشت: بعد از سقوط طالبان، صدیقی با کمک سازمان‌های غیردولتی که به دنبال حضور نیروهای ناتو در افغانستان به وجود آمده بودند، وارد عرصه کارآفرینی و راه‌اندازی کسب و کار شد.
این پایگاه خبری در ادامه گزارش خود با اشاره به اینکه صدیقی به سرعت پله‌های موفقیت را طی کرد، افزود: وی سرانجام اولین قرارداد خود خود را که مربوط به یک برنامه آموزشی یک هفته‌ای برای زنان بی‌سواد «ولایت» بامیان بود، امضا کرد و قرارداد دوم این کارآفرین که آموزش گروهی از کارمندان عالی‌رتبه هرات را در بر می‌گرفت نیز با موفقت همراه بود.
در ادامه این گزارش آمده است: صدیقی در حال حاظر ۱۰۰ پرسنل دارد که در ۳ بخش به بهبود اوضاع کسب و کار، صادرات و واردات و همچنین تدارکات مشغول به کار هستند و تاکنون ۴۳ پروژه را در تمامی ولایت‌های افغانستان اجرا کرده اند.
زندگی کامله صدیقی بهانه‌ای شد تا «گایل زماچ لمون» روزنامه نگار پیشین ABC News و معاون دبیر برنامه‌های زنان و سیاست خارجی در مجمع روابط خارجی آمریکا کتابی در مورد وی بنویسد.
کتاب «خیاط زنانه خیرخانه» درباره ۵ خواهر در یک خانواده افغانستانی است که یکی از آنها برای امرار معاش خانواده خود با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می کند. در این کتاب داستان واقعی صدیقی در سال ۱۹۹۶ به تصویرکشیده شده است.
نویسنده ۳۷ ساله این کتاب معتقد است این داستان تنها متعلق به افغانستان نیست و در سطر سطر آن می‌توان اتفاقاتی مشابه را در جهان یافت و به همین دلیل داستانی جهانی دارد.