سفيران صنايع كوچك
وحيد آشتياني- مهدي ايلانلو
صادرات به عنوان موتور محرکه اقتصاد نقش مهمی را در عرصه اقتصاد ایفا می کند، چرا كه با تقویت ظرفیت های تولید و ایجاد ظرفیت های جدید تضمین کننده سرمایه گذاری های موجود بوده و رونق توليد را سبب مي گردد. از سوی دیگر صادرات امکان استفاده از بازارهای جهانی را برای رشد تولید داخلی مهیا کرده و بنگاه های تولیدی را قادر می سازد از محدودیت های بازار داخلی رها شده و با توسعه صادرات، بازارهای جهانی را هدف قرار داده و از صرفه های اقتصادی حاصل از مقیاس تولید، بیشتر بهره برداری کنند؛ اما ممکن است کشوری از لحاظ تولید مزیت داشته باشد ولی از نظر بازرگانی فاقد مزیت باشد. يكي از علل عدم توفيق در بازرگاني و صادرات ناشي از عدم مراكز تحليل و انتقال دانش و عدم دسترسی به اطلاعات به‌روز و صحيح مربوط به تجارت جهانی و بازارهاي هدف صادراتي است.
بخش صادرات در ایران به علت عدم وجود یک سیستم بازاریابی و بازرگانی مناسب و کارا نتوانسته به خوبی توسعه یابد، به طوری که در اغلب موارد کالا و خدمات صادراتی با وجود برخورداری از کیفیت مطلوب و حتی فراتر از استانداردهای جهانی به دلیل كمبود دانش و نبود یک سیستم مناسب تبلیغاتی و اطلاع رسانی در بخش مبادلات خارجی، جایگاه شایسته خود را در بازارهای جهانی به دست نیاورده است.
یک صادرکننده قبل از ورود به بازار خارجی نیازمند آن است که با انجام تحقیقات لازم از شرايط حاكم بر كشور خارجي اعم از قيمت، كيفيت، رقبا، نحوه توزيع، قوانين و… آگاه باشد چرا كه عدم آگاهي نسبت به اين مسائل و نداشتن كانال هاي ارتباطي مناسب و مطمئن، ممكن است زمان و هزينه زيادي را به خود اختصاص دهد.
با مرور تاريخ و مطالعات انجام شده مي توان به اين نتيجه رسيد كه يكي از بهترين راههاي دستيابي به اطلاعات دست اول و دقيق از بازارهاي صادراتي، استقرار نفرات و تيم هاي توانمند بعنوان سفيران توسعه صنايع كوچك و متوسط (smeها) در كشورهاي هدف بعنوان مراكز انتقال دانش بر اساس يك برنامه بلند مدت مي‌باشد.
از جمله پتانسيل هاي قابل اتكائي كه مي تواند ضعف ناشي از فقر دانش در بازارهاي هدف را پوشش دهد، استفاده از منابع انساني ارزشمند و با تجربه در زمينه توسعه صنايع كوچك و متوسط مي باشند كه دغدغه رونق اقتصادي داشته و خود را متعهد به خدمت به صنعت كشور مي دانند.
سازمان صنايع كوچك و شهرك هاي صنعتي ايران به عنوان يك نهاد توسعه‌اي و متولي صنايع كوچك، به واسطه فعاليت هاي ذاتي خود از سرمايه هاي انساني مستعد و متعهدي برخوردار مي باشند كه مي توانند اين قسمت مهم و مغفول مانده از تجارت خارجي را پوشش داده و با برنامه اي مدون و بلند مدت ضعف دانش از بازارهاي صادراتي را جبران كرده و موجبات توفيق در بازرگاني خارجي را سبب گردند.